Beste lezers,
Ten eerste natuurlijk een heel gelukkig, groen, bloeiend en bewust 2013 gewenst.
Zoals ik in mijn vorige blog (juli 2012, foei!!) als schreef, was 2012 op tuiniervlak geen al te best jaar. Op de Japanse wijnbessen en frambozen, een enkele tomaat en courgette na viel er weinig te oogsten. Laat ik eerlijk zijn: de slakkenplaag in mijn tuin maakte het moestuinieren tot een frustrerend gebeuren en ik had de moed opgegeven. In het najaar heb ik mijn tuin weer netjes opgeruimd, met de gedachte, volgend jaar zien we wel weer verder.
Momenteel laat de tuin een hoop aarde, steen en hout zien. Er is weinig groens te beleven. Gelukkig maken de vogels het goed, die met regelmaat even wat te eten komen halen: de Vlaamse Gaai, meestal op weg om ergens een gevonden eikeltje te verstoppen, die dan eerst even wordt geparkeerd op de paal van de schutting, totdat hij uitgegeten is, de meesjes, merels, roodborstjes en spreeuwen. Zij brengen toch nog wat leven in een verder stille tuin.
Vandaag had ik zo'n dag dat ik een beetje met mijn ziel onder de arm liep. Rusteloos, wat zal ik nou gaan doen. O, er is van alles te doen, alleen ik had er de rust niet voor. Ik moest even wat spullen in de schuur zetten en besloot ter plekke de bruidsluier maar even terug te snoeien. Die is wel heel weelderig aan het groeien, ook al heb ik hem met pot in de aarde gezet, om dit enigszins tegen te gaan. De bamboestokken waarvan ik een rekwerk had gemaakt om de plant te leiden, hadden het onderspit gedelfd. Ik heb al andere rekken van houten latjes staan om aan de schutting te bevestigen, maar in de zomer was de schutting niet meer terug te vinden. Dus een kale tuin heeft ook zo zijn voordelen. Deze maand nog ga ik de nieuwe rekken bevestigen. Na een half uurtje snoeien, voelde ik me een ander mens en wist ik opeens weer waarom ik zo dol ben op mijn tuintje. Het doet me gewoon goed om buiten bezig te zijn.
Daarnaast borrelden er weer tal van ideeën op wat ik dit voorjaar met de tuin wil gaan doen: nieuwe plantenbakken timmeren, dit jaar wat vroeger binnen voorzaaien, zodat de planten groter zijn als ze naar buiten kunnen, kijken of ik een mooie pergola op de kop kan tikken of er zelf een kan maken. En zouden de lelietjes van Dalen die ik vorig jaar geplant heb dit voorjaar opkomen?
Kortom... De inspiratie begint terug te keren.
