Wat hebben we er op moeten wachten dit jaar: lente. Natuurlijk was ie officieel wel begonnen rond 21 maart, maar we merkten er weinig van. Weinig zon, weinig warmte en heel, heel weinig groen. Het sneeuwde nog net niet met Pasen en wie je ook sprak, iedereen had het over behoefte aan licht en warmte. We waren er echt wel aan toe.
Maar nu barst het dan eindelijk los. En dan moet je niet achter je computer blogjes gaan zitten tikken, maar er gewoon van genieten. Dus in dit blog weinig woorden en vooral beelden.
Vorig jaar aangeschaft: een kiwihuwelijk. Ook van deze plant blijft in de winter
en vroeg ik me ern-
stig af of de twee
planten (een man-
netje en een vrouw-
tje) de strenge
vorst overleeft had-
den. Gelukkig wel!
Wat een prachtig blad heeft deze plant.
Ook vorig jaar aangeschaft: het gebroken hartje.
Het wordt een beetje eentonig, maar ook deze plant was helemaal verdwenen. Deze plant staat echter wél in de volle grond. Drie weken geleden, ontstond er een donkerrode krop, en in no-time liep deze uit tot een volle plant die nu al volop bloeit. Is het geen beauty??
Dan hebben we nog de vijg. |
De perenboom, vorig jaar bloeide deze ook, maar heeft geen vrucht gegeven door de kou. Hopelijk dit jaar beter. |
De zwarte bes |
En zojuist de courgette, komkommer en pompoenplantjes verpot. Op de foto de courgettes.
En nu de zon weer in. Fijne zondag en veel plezier van eigen tuin en balkon.