Don't throw it, grow it.

Mijn vorige blog was niet zo rooskleurig en dat is het dubbele van alles wat ik leer op het moment over permacultuur: de natuur zit zo fantastisch in elkaar, alles werkt samen met elkaar in systemen, de natuur heeft een groot herstellend vermogen en laat gaan afval achter. Daar tegenover staat dat de mens, al dan niet bewust, er een gigantische puinhoop van maakt. We laten zo verschrikkelijk veel afval achter, vervuilen lucht en water, putten bronnen uit, doorbreken de natuurlijke kringloop. En dat terwijl de natuur zoveel overvloed biedt.
Vol verwondering heb ik een aantal jaar geleden een zonnebloem geoogst, uit 1 zaadje kwam een bloem, die vervolgens honderden zaden bevatte.

detail zonnebloem

Maar dit geldt natuurlijk voor zovele bloemen en vruchten. Dit jaar kwam ik voor het eerst op het idee om de zaden uit mijn planten te bewaren: vooral van bloemen: het leeuwebekje, juffertje-in-het-groen en het Maarts viooltje. De vruchten uit de moestuin, zoals tomaat, courgette en komkommer eet ik over het algemeen op, zonder de zaden te bewaren. Maar die zou je in principe natuurlijk ook kunnen drogen en bewaren om het volgende jaar weer te zaaien. Ooit heb ik wel eens een nectarine of avocadopit kunnen laten ontkiemen, maar helaas overleefden die het op langere termijn toch niet. Wellicht wordt het tijd voor een kasje voor dit soort planten.

Dit jaar heb ik echter de smaak te pakken en al mijn keukenafval in de vorm van pitten en zaden verdwijnt in een potje aarde. En ik moet zeggen: de citroenpitten laten al wat groen zien, de mangopitten zijn ontkiemd en de avocadopit heeft na heel lang wachten nu toch echt een wortel. De zoete aardappel krijgt blaadjes. De pitten uit een biologische pompoen ontkiemden al na 1 week en de planten staan nu in de volle grond. Ook een tomaat kun je gewoon in de aarde prakken en na enkele weken komen er toch echt plantjes uit. Een oude zompige uitgelopen biologische aardappel heb ik buiten in de grond gestopt, ruim een maand later staat er een gigantische plant! Eigenlijk te idioot voor woorden dat we dit keuken'afval' weggooien en vervolgens naar het tuincentrum gaan om zaden en planten te kopen. Daarom heb ik vandaag het boekje Don't throw it, grow it! besteld bij bol.com



Door van onze bloemen en planten de zaden te oogsten of stekjes te maken, kunnen we deze ruilen met vrienden. Hierdoor besparen we niet alleen geld, het is ook nog eens een bijdrage om verschillende soorten in stand te houden. Zo vertelde iemand mij ooit dat er een appelsoort was, die in Nederland was uitgestorven. Opeens dook deze soort in Amerika weer op: iemand had zaden of een stek meegenomen bij het emigreren.

Mocht de diversiteit in Nederland je niet zo boeien, verzamel dan zaden en pitten voor een Unicef project. Let op: je stuurt de zaden naar België. Dus de porto blijft binnen de perken ; )

Prof. Dr. Willem van Cotthem:

"Ik vraag u geen financiële steun.

Het volstaat immers mij af en toe de zaden (pitten) toe te sturen die u aantreft in de vruchten die u zelf wel eens eet : meloenen, watermeloenen, pompoenen, paprika’s, avocado’s, papaya’s, eierplanten (aubergines) en andere.

Spoel deze zaden even in water, laat ze drogen op een bord (niet op een papier, want dat kleeft) en bezorg ze mij (liefst met de naam van de vruchtensoort die u meestal bij de aankoop vindt, bv. op een etiketje).

Hoe meer zaden, hoe liever, want het gaat om duizenden familietuintjes in Afrika, Azië en Zuid-Amerika en we willen alle families het plezier bezorgen van “uw” pitten te kunnen uitzaaien. Zo draagt ieder van u rechtstreeks bij tot het succes van ons project."

Meer info:

http://zadenvoorleven.wordpress.com/ Seeds for Food  Send seeds. Send life.