Mijn eerste blog!
De mensen die mij onlangs hebben gesproken kan het niet ontgaan zijn: ik heb een nieuwe passie. Iets wat ik altijd al wilde: een moestuintje. Begin dit jaar begon dit al te kriebelen en ging ik op zoek naar een volkstuintje in Amersfoort. Maar ja, die liggen aan de snelweg, dat leek me niet zo gezond. De moestuintjes die wat verder weg lagen, lagen toch wel ver weg en bovendien was er soms wel een wachtlijst van 4 a 5!! jaar. Ook geen optie dus.
Nu heb ik een klein maar fijn tuintje en las ik in de krant dat er "Tuin-in-de-war" was bij het Transitielab in Amersfoort. Een club die zich bezig houdt met duurzaamheid. Een dag waar men plantjes kon kopen, stekjes en zaden kon ruilen, lezingen kon bijwonen over bijen, vergeten groenten en regenwormen en over de makkelijke moestuinbakken. Deze zondagmiddag was zeer inspirerend. Zoekend op internet kwam ik meer te weten over Square Foot Gardening: oftewel de makkelijke moestuin in een moestuinbak, zelfs te plaatsen op balkon en dakterras, dus met gemak in mijn tuintje.
Ook zag ik de docu Farm of the Future, die mij leerde over het fenomeen Permacultuur. Dankzij deze docu zag ik hoe prachtig, onderhoudsvrij en natuurlijk een moestuin kan zijn. Dit heeft niets te maken met de volkstuintjes en landbouw zoals wij die in Nederland kennen. Ondertussen hoorde ik vanuit de spirituele hoek het belang van het leren om je eigen voedsel te verbouwen. Niemand zal verbaasd opkijken als ik zeg dat het niet zo goed gaat met de aarde, met alle vervuiling en natuurrampen. Daarnaast legt ons voedsel kilometers afstand af, via vrachtwagen, vliegtuig of boot, wat enorm veel energie kost in de vorm van olie, wat op dreigt te raken. Niet ooit, nee, dat punt gaan wij nog meemaken. Dan heb ik het nog niet eens over de verpakkingen van ons voedsel.
Terwijl we allemaal wel een stukje buiten hebben, of een tuintje of een balkon. Door middel van permacultuur kun je dit optimaal benutten, op zo'n manier dat je iets terug kan geven aan alle elementen: bodem, lucht, water en mens en dier. Deze manier is creatief, brengt geluk en comfort en is duurzaam. Dit allemaal klonk zo prachtig dat ik sindsdien internetsites en boeken over dit onderwerp verslind! Inmiddels heb ik verschillende vrienden geinspireerd om weer met tuin of balkon aan de slag te gaan en worden me ook adviezen gevraagd. Dit voelt nog wat onwennig omdat tot op heden mijn advies altijd was: als het groen blijft, doe je het goed, als het bruin wordt, gaat er wat mis. Maar de afgelopen maanden heb ik een hoop bijgeleerd en ook de nodige missers gemaakt, waar ik ook weer wijzer van wordt.
Steeds vaker merk ik dat mijn beelden over tuinieren, landschap en duurzaamheid in korte tijd enorm veranderen. Dit proces deel ik graag met degenen die het interessant vinden hoeveel meer we met en voor onze tuin, balkon en leefomgeving kunnen doen.
Ik voeg wat links toe van de documentaire Farm of the Future. De filmpjes hebben bij mij een andere manier van denken op gang gebracht.
Enjoy!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten