Revolutionaire ontdekking voor de landbouw.

In deze tijd van vele onderzoeken, ontwikkelingen en wetenschap, wordt er om de haverklap van alles ontdekt en uitgevonden. Zelden lijken dit dingen te zijn waar die voor de burger kosteloos beschikbaar zijn, die onschadelijk zijn voor de aarde. We doen ons best met groene producten, recyclen en dergelijke, daar ligt een nieuwe markt. Dat is vaak het probleem: er moet een markt voor zijn en dit heeft in de regel te maken met geld. Met heel veel geld en uiteraard met winst, bij voorkeur heel veel winst en dit is zelden winst voor de algehele mensheid en het milieu. Het is weggelegd voor de happy few, en die happy few, die hebben veel macht. Ik vroeg me wel eens af of al deze kennis en ontwikkelingen niet meer in de positieve zin toegepast konden worden. Ik bedoel, we lijken inmiddels bijna alles te kunnen, maar geen wereldvrede kunnen bereiken, niet de aarde herstellen, niet armoede kunnen aanpakken, misdaad bestrijden of ziektes genezen. Schrijnend genoeg kom ik steeds vaker achter dat we dit wel kunnen, dat er wel oplossingen zijn, maar dat deze ideeën niet uitgevoerd  worden omdat de happy few hier niet zo happy van worden. Gelukkig lijkt hier een kentering in te komen. Internet heeft hier naar mijn idee een grote invloed op: kennis van iedereen is beschikbaar voor iedereen. Onderstaand een artikel over met recht 'senstationeel' genoemde ontdekking: 

De Oer-Tijd-Code - een ecologisch alternatief voor genetische manipulatie

(Urzeit code| Vrij vertaald door René Voogt) Aan het einde van de jaren `80 deden twee Zwitserse onderzoekers van de farmaceutische gigant “Ciba-Geigy”, een sensationele ontdekking welke de landbouw zou kunnen revolutioneren. Door deze ontdekking zou niet alleen het wereldwijde voedselprobleem op een uiterst eenvoudige manier worden opgelost, maar ook zou het gebruik van pesticiden en genetische manipulatie niet meer de moeite waard zijn om inkomsten te vergroten.

Tijdens laboratorium experimenten, hadden de onderzoekers Guido Ebner en Heinz Schürch de kiemcel van een normale ‘varen’ blootgesteld aan een elektrostatisch veld, een eenvoudig hoogspanningsveld (zonder stroom), waarna het gezaaid werd. Maar hun ongeloof was nogal groot toen er uit de varen een uitgestorven soort opgroeide, welke nu alleen nog maar in fossielen terug te vinden zijn! Blijkbaar werd er door het E-veld in het zaad iets geactiveerd waardoor het zich weer aan de genetische oercode herinnerde, aan een slapende genetische eigenschap dus, waarvan de werking eerder was stilgelegd.

Zonder dat de beide heren het effect konden verklaren, namen de twee onderzoekers deze kiemcellen en plantte ze, zonder ze eerst aan het E-veld bloot te stellen. De daaruit ontstane planten leken steeds meer op de varen. De kiemcellen die vervolgens weer daaruit gewonnen werden, nog meer. Hoe vaker het proces herhaald werd, des te meer de plant de vorm van de huidige varen aannam, tot er uiteindelijk weer een normale varen uit groeide.

Vervolgens stelden de onderzoekers tarwe korrels bloot aan een elektrostatisch veld. En wederom was de verrassing groot. Eén enkele korrel groeide uit, zonder het gebruik van kunstmest, tot een complete struik met meerdere korenaren, en het groeide ook nog zo snel, dat het na slechts zes weken klaar was voor de oogst. Planten, die in dit tempo opgroeien, hebben natuurlijk nog maar weinig te vrezen voor ongedierte. De toegesnelde plantkundigen keken hun ogen uit. Blijkbaar was er weer een Oervorm van de gezaaide plant opgegroeid, in dit geval een primitieve vorm van tarwe, die, als we deze zouden telen, niet
alleen een veelvoud van de tarwe van vandaag zou opbrengen, maar ook nog eens uiterst resistent zou zijn.

Aangemoedigd door de veelbelovende resultaten vervolgden Schürch en Ebner hun onderzoek met maïs en vis-eieren. Het resultaat: uit individuele maïskorrels, waaruit meestal maar één tot maximaal drie maïskolven ontstonden, groeiden met de E-veld methode, maïs stengels, die tot aan twaalf maïskolven aan hun stengels droegen - een soort, zoals die ooit eerder in Zuid-Amerika voorkwam; uit de eieren van normale regenboog kweekforellen ontstond een bijna uitgestorven reuzen-soort, die een derde groter waren en rode kieuwen hadden, die ook nog eens veel schuwer bleken te zijn dan de gekweekte forellen.

Het concern Ciba beoordeelde de sensationele ontdekkingen van de wetenschappers, patenteerde het proces en stopten het onderzoek onmiddellijk. Waarom? De reden ligt voor de hand. Oer-gewassen die behandeld werden met het elektrische veld, waren in vergelijking met het moderne zaadgoed bestand tegen ongedierte, en vereisten dus minder pesticiden - pesticiden, zoals die door Ciba op de markt worden gebracht.

Schürch en Ebner deden er echter alles aan om hun onderzoeksresultaten te kunnen publiceren. Zonder succes. Er was geen enkel wetenschappelijk tijdschrift te vinden die bereid waren om het te publiceren. Dus benutten de twee onderzoekers uiteindelijk als een aller laatste redmiddel een tv-talkshow om het publiek grootschalig op hun ontdekkingen te attenderen. De respons van de bevolking was groot, de professionele collega’s echter, negeerde het grootste gedeelte van de resultaten volledig, of maakte hen belachelijk. De ontdekking, werd uiteindelijk weer snel vergeten - zonder dat de wereldwijde wetenschappelijke gemeenschap er enige kennis van had genomen. Dit moet snel veranderen.

Het boek “Der Urzeit-Code

De journalist Luc Burgin, die de ondertussen gestorven onderzoekers Ebner en Schuch persoonlijk kende en hen begeleid had met hun werk, bracht de ontdekkingen in het boek "der Urzeit-code" in 2007 weer in de openbaarheid.

Tijdens zijn onderzoek ontdekte hij ook
nog, dat de ontdekking van Ebner en Schürch inmiddels op twee Duitse universiteiten in Mainz en Freiburg, gereproduceerd en bevestigd waren, de drie profesoren van dat onderzoek staan inmiddels achter hem, waaronder de Nobelprijswinnaar prof. dr. Werner Arber. Ook kon het patent van de zonen van Schürch en Ebner terug worden gekocht – wat inmiddels gratis ter beschikking wordt gesteld. Voor de teelt van 'prehistorische planten" staat in principe dus de weg vrij. Met minimale kosten, kunnen ze door iedereen gekweekt worden.
In het kader van een “hulp project” moet nu de technologie van het “elektrische veld” naar Afrika worden geëxporteerd om het aldaar aan de hongerende lokale boeren gratis ter beschikking te stellen - als een ecologisch alternatief voor de genetisch gemodificeerde gewassen van de internationale agro-multinationals.

Uitspraken:

"Ik kon destijds met de test serie van Ciba persoonlijk meekijken en was
echt onder de indruk. Sindsdien laat het me dan ook niet meer los. Ik ben me
er dan ook zeker van: dat op een gegeven moment, iemand dit opnieuw zal
ontdekken ... "(Prof. dr. Werner Arber, Nobelprijswinnaar)

"Toen Guido Ebner en Heinz Schürch van Ciba-Geigy hun onderzoeksresultaten
aan mij bekend maakten, toen was ik in het begin sceptisch, even later
verbaasd, en na wat overleg met andere wetenschappers overtuigd, van het
feit dat hier een alternatief voor “genetisch onderzoek” ontdekt was. (Dr.
Franz Alt, ecoloog)

Bron: www.urzeit-code.com
Via: www.earth-matters.nl
Kijk voor het gratis te downloaden boek en voor Duitstalige filmpjes over dit onderwerp op:
http://www.earth-matters.nl/7/3753/duurzaam-20/de-oer-tijd-code-een-ecologisch-alternatief-voor-genetische-manipulatie.html